moshaverrkhob moshaverrkhob
|
هيچ وقت كودك را به اجبار براي قبول مسئوليت نكنيد:مسئوليت دادن به فرزند خود باعث مي شود. كه با معني مسئوليت پذيري آشنايي پيدا كند و با آموزش مهارت هاي اجتماعي براي ارتباط برقرار كردن با ديگران موفق باشد. اگر در انجام مسئوليت كودك خود كوتاهي كرد هيچ وقت با تنبيه كردن جواب او را ندهيد بلكه با روش زباني و حالت چهره كودك را از اشتباهش مطلع كنيد . والدين هيچ وقت فرزند خود را براي انجام مسئوليت وادار نكنند و اگر از انجام مسئوليت فرزندتان خودداري كرد هرگز به تندي رفتار نكنيد و محبت خود را از او دريغ نكنيد.
اجبار كردن و با زور خواستن از كودك براي انجام مسئوليت او را لج باز و پرخاش گر مي كند و بهترين روش براي برخورد صحبت كردن با ملايمت و كودكانه با او مي باشد. منبع:مركز مشاوره-هيچ وقت كودك را به اجبار براي قبول مسئوليت نكنيد
امتیاز:
بازدید: 0
مسئوليت پذيري در كودكان نگراني اصلي والدين مي باشد، كودكان مسئوليت هاي خود را زماني به درستي انجام مي دهند كه هريك از اعضاي خانواده براي مسئوليت خاص و معيين شده اي داشته باشند. نه اينگونه كه پدر و مادر يا ديگر اعضاي خانواده به صورت لحظه اي براي هر فرد وظيفه اي معين كنند. تكنيك هاي مسئوليت پذيري كودكان به عبارت ديگر؛ چه موقع مي توانيم مسئوليت انجام كاري را به عهده كودكان مان قرار بدهيم و انتظار انجام آن كار را از كودك داشته باشيم . در هنگامي كه والدين بيش از حد نياز به برطرف كردن نياز هاي كودك مي پردازند و سبب به عقب انداختن انجام كار توسط كودكان مي شوند، بسيار حائز اهميت مي باشد. زيرا اگر فرزند شما در طول سال هاي متوالي رشد و تحول خود ؛ هيچ گاه متوجه وظايف و مسئوليت هايي كه در چارچوب خانواده دارد نشود ؛ كاملا روشن است كه در دوران بزرگسالي به وظايف و مسئوليت هاي خود اهميت چنداني نمي دهد. مسئوليت پذيري نقش بسزايي در موفقيت انسان دارد و مشخص كردن احساس مسئوليت امري ذاتي نيست، بلكه اين خصوصيت در بافت خانواده و رابطه هاي اجتماعي و تعاملاتي كه فرد با ديگر افراد دارد، امكان رشد پيدا مي كند و و پدر و مادر در اين زمينه نقش محوري را در منتقل كردن روحيه اي مسئولانه به فرزندان خود دارند. ۱-به فرزندان خود نشان دهيد كه زندگي مستقلي دارند. مهم است كه همان ابتدا به كودك آموخته شود كه بعضي مواقع پدرش ميل به مطالعه دارد و نمي تواند با او بازي كند. نياز هاي فرزندانتان را مهيا كنيد و سپس در حالي كه به نياز هاي خودتان رسيدگي مي كنيد، كودك را ملزم كنيد كه بعضي از نياز هايش را خودش برآورده كند. در حالي كه مجزا بودن خود را حفظ مي كنيد با ناكامي بودن او همدلي كنيد. ۲-شرايط را براي عبور از بازي به مسئوليت مهيا كنيد . عامل مهمي كه سبب افزايش مسئوليت پذيري در كودكان مي شود ” بازي كردن ” مي باشد. پدر و مادر بعدأ ناچار خواهند شد تا بين بازي كردن كودكان و كار آن ها تعادلي برقرار كنند با اين وجود كه فرايند ها و مهارت هايي در بازي كردن وجود دارد كه به كودك آموخته مي شود، ولي بايد به مرور زمان كودكان را به فعاليت هايي به جز بازي كردن ملزم كنيد. لازمه ي ايجاد مسئوليت، مرحله ي عبور از بازي به مسئوليت مي باشد. كودك ابتدا اسباب بازي هايش را به عنوان سرگرمي جمع كرده سپس براي آنكه به مادر كمك كند آن ها را مرتب مي كند، كمي بعد از اين زمان به علت آن كه از بزرگتر ها حرف شنويي داشته اين عمل را انجام مي دهد و در نهايت چون كودك خودش را براي جمع كردن اسباب بازي هايش مسئول مي داند، شروع به كار مي كند. مهارت پدر و مادر و مربي ها در اين است كه مرحله ي عبور از بازي به مسئوليت را به گونه اي انجام دهند كه كودكان بتوانند به راحتي حس احساس مسئوليت نسبت به خود و اطرافيانشان داشته باشند و بتوانند آن را تكامل بخشند. در اين صورت، ابتدا براي فرزند خود در راستاي مسئوليت هاي بعدي او بازي هايي را طراحي كنيد. سپس، بين بازي و مسئوليت فرزند خود تعادلي را متناسب با سنش ايجاد كنيد. در اوايل كودكي، اكثرا كودك وقت خود را به بازي كردن صرف مي كند، اما بايد بتدريج شرايطي فراهم شود كه فرزند شما زماني را براي انجام اموري كه چندان هم برايش جالب نيستند بگذار . البته بايد تعادل حفظ شود و در سنين كمتر از دبستان ؛ كودك بايد بيشتر زمان خود را صرف بازي كند.
كودك معمولا اين دو را يكي مي داند در نهايت فكر مي كند كه توانايي انجام كاري كه برايش خوشايند نيست را ندارد . پس از آنجا كه كار دشوار را نمي تواند انجام دهد، به فرد ديگري نياز دارد كه آن را انجام دهد و معمولا آن فرد مورد نظر يا پدر مي باشد يا مادر . اين نوع تفكر مانع از يادگيري موضوع مي باشد كه زندگي و مشكلات كودك مسئوليت و وظيفه خودش است نه فرد ديگري ست. كودك چون خيلي برايش مشكل است يا از كار دشوار شانه خالي مي كند به دنبال راه هايي ديگر براي فرار از آن كار يا انجام ناقص آن مي گردد. كودك بايد از سنين پايين عادت كند كه بعضي از كارها خوشايند و لذت بخش نيستند و سختي هايي دارند. كودكان بايد تفاوت ميان اينكه كاري كه برايشان مشكل است و سختي دارد با كاري كه توانايي انجام آن را ندارند متوجه بشوند و نبايد كار را رها كنند تنها به صرف اينكه لذت بخش نيست. مي توان يكي از ضعف هاي تربيتي بيشتر والدين امروزي را اينگونه بيان كرد كه اجازه سختي كشيدن به كودكان خود را نمي دهند و مرتب سعي دارند كه آنچه را كه مورد علاقه فرزند است را بدون هيچ گونه سختي و رنجي در اختيار كودك گذاشته و او را از اينكه سختي هاي زندگي را تجربه كند غافل مي كنند، در حالي كه كودك بايد با سختي ها و رنج هاي طبيعي زندگي آشنا شود و در اكثر اوقات اين مشكلات و سختي ها تجربه ساز براي كودكان شوند و سبب افزايش حس با كفايت بودن و ارزشمندي در آن ها مي شوند. ۴-مسئوليت اعضاي خانواده را مشخص كنيد ضروري است كه قبل از آن كه به فرزندان خود مسئوليتي واگذار كنيد، آن ها در مورد موضوع توجيه شده باشند. يكي از مناسب ترين روش ها براي اين امر داشتن جلسات خانوادگي است، در اينگونه جلسات مسئوليت هايي كه براي خانواده نياز است مورد بحث قرار مي گيرند و براي هر فرد مسئولتي مشخص مي شود. در ابتداي جلسه مي توانيد با بيان مثالي از كندوي عسل و يا لانه ي مورچه ها، براي كودك توضيح دهيم كه دليل تقسيم كار چيست و علت مشاركت همه ي اعضاي خانواده در كار ها چيست. جلسات خانوادگي باعث مي شود كه حس متحد بودن را به اعضاي خانواده بدهد و اينكه با يكديگر به سمت هدف هايي مشترك در حركت هستند و هركس بخشي از كار را در اين حركت پيش مي برد. در اين جلسه ها مي توان با توجه به توان هر عضو از خانواده ، مسئوليت هايي را كه مرتبط با خانواده و اهداف آن است تقسيم كرد. هر يك از كودكان، مسئوليت هاي خود را داوطلبانه انتخاب كنند يا اينكه مسئوليت هر كسي با قرعه كشي مشخص شود، همچنين مي توان به صورت هفتگي مسئوليت هاي هر فرد را تغيير داد. در نظر داشته باشيد كه مدت زمان مسئوليت هر فرد حداقل يك هفته باشد. زيرا در اين صورت ميان كودكان تنش هايي ايجاد خواهد شد و همچنين در اين جلسه ها در مورد اينكه اگر افراد به مسئوليت هاي خود عمل نكنند و چه چيزي پيش خواهد آمد نيز بحث كنيد. ۵- در زمان تصميم گيري، بر مسئوليت فردي تأكيد داشته باشيد منبع:كانون مشاوران ايران-افزايش مسئوليت پذيري در كودكان | ۱۳ راه قطعي
امتیاز:
بازدید: 0
افزايش مسئوليت پذيري در كودكان با ۴ ترفند علمي براي افزايش مسئوليت پذيري در كودكان چه بايد كرد؟ بسياري از مفاهيم اخلاقي، ارزش هاي اجتماعي و ويژگي هاي رفتاري بايد در سنين كودكي آموزش داده شود و يكي از آن ويژگي ها مسئوليت پذيري مي باشد كه در سنين بزرگسالي از اهميت بالاييي برخوردار مي باشد، در واقع فردي كه شخصيت پذير است به رشد شخصيت كودك و بهداشت جسمي و رواني او بسيار كمك مي شود. بسياري از والدين در جلسات مشاوره خانواده و مشاوره كودك شركت مي كنند و دنبال راهكارهايي هستند تا بتوانند ويژگي مسئوليت پذيري را در كودكشان افزايش دهند و آن را تقويت نمايند در اين مقاله راهكارهايي كه باعث افزايش مسئوليت پذيري مي شود بيان مي شود و در اين خصوص مي توان از مشاور روانشناسي كمك گرفت تا تحت نظر روانشناس و متخصصان اين ويژگي در كودك افزايش يابد. راهكارهايي براي افزايش مسئوليت پذيري در كودكان در صورتي كه راهكارهاي عمومي بر روي رفتارهاي كودكتان تاثيري ندارند در اين زمينه مي توانيد از مشاور و روانشناس و متخصص كودك كمك بگيريد تا شرايط فرزندتان را مورد بررسي قرار دهد و راه حل هاي اختصاصي تري را در اختيار شما قرار دهد، هم چنين در اين دوره چيزهايي كه لازم است به كودك تان آموزش دهيد را ياد مي گيريد. مسئوليت پذيري با شركت دادن كودك در كارهاي خانه شما مي توانيد در انجام اين كارها كودك تان را درگير كنيد و باعث افزايش عزت نفس و استقلال در او شويد هم چنين اين رفتار شما باعث مي شود تا كودك تان را براي پذيرفتن مسئوليت ها قبول داشته باشيد و او را باور كنيد. منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-افزايش مسئوليت پذيري در كودكان با ترفندهاي باورنكردني متخصص كودك
امتیاز:
بازدید: 0
دوران نوجواني، هم از نظر نوجوانان و هم از نظر والدين دشوارتر از دوران كودكي قلمداد شده است. شروع نوجواني با بلوغ مشخص ميشود؛ انبوهي از رويدادهاي زيستي كه به جثه بزرگسالي و پختگي جنسي ميانجامد. نوجواني پيشرفتهاي شناختي سرنوشتسازي را نيز به همراه دارد. نوجوانان ميتوانند اصول علمي دشوار را درك نمايند، با مسائل سياسي دست و پنجه نرم كنند و به معني نهفته در شعر يا داستان بپردازند. شايد بتوان يكي از مهمترين مسئوليتها و وظايف والدين در مقابل نوجوانان خود را وظيفه تربيتي آنها دانست؛ وظيفهاي كه اگر خوب و درست از عهده آن برآيند، نتيجهاش آيندهاي درخشان و مطمئن براي فرزندانشان است. ۱٫ ايجاد ساختار در پسران نوجوان اين ساختار به دليل عدم اعتماد نيست، بلكه اين واقعيت بيولوژيكي است كه پسران نوجوان هنوز عملكرد مغزي را براي ايجاد انتخاب هاي ايمن بر اساس عواقب احتمالي ايجاد نكرده اند. به عنوان والدين، با فرزند نوجوان خود كار كنيد تا روال زندگي روزانه اي براي آنها ايجاد شود. اطمينان حاصل كنيد كه او در اين فرآيند دخيل است، اما اطمينان حاصل كنيد كه نتيجه نهايي همان چيزي است كه او به آن نياز دارد. و به گونه اي برخورد نكنيد كه آنها توان ايجاد ساختار و هدف براي زندگي خود را ندارند . دعواي زن و شوهر در حالت ايده آل، آنها بايد يك الگوي خواب منظم ايجاد كنند. الگوي خواب مي تواند به افزايش كيفيت خواب كمك كند. نداشتن خواب كافي مي تواند بسياري از توانايي هاي او را كاهش دهد؛ از جمله توانايي يادگيري، گوش دادن، تمركز و حل مشكلات. همچنين مي تواند باعث شود او موارد بسيار ساده اي مانند شماره تلفن شخصي يا انجام تكاليف مدرسه را فراموش كند. كمبود خواب مي تواند باعث مشكلات سلامتي از جمله آكنه شود. و مي تواند باعث شود او كالاهاي ناسالم بيشتري مانند قهوه يا نوشابه مصرف كند. منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-چند راز پسران نوجوان كه والدين بايد بدانند
امتیاز:
بازدید: 0
|
|
[قالب وبلاگ : سایت آریا] [Weblog Themes By : sitearia.ir] |